در نگاه ات همه ی مهربانی هاست
قاصدی که زندگی را خبر می دهد
و در سکوت ات همه ی صداها
فریادی که بودن را تجربه می کند
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
کوه با نخستین سنگ ها آغاز می شود
و انسان با نخستین درد
در من زندانی ستمگری بود
که به آواز زنجیرش خو نمی کرد
من با نخستین نگاه تو آغاز شدم
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *